Zweden

Deze keer bleek de gok beter uit te vallen dan de vorige keer. Het zicht was goed en de storm bleef inderdaad weg. Wel was het goed opletten op dit zeer druk bevaren stuk zee. Om 4:00 liep de Orm uiteindelijk veilig de haven van Högenäs binnen. De volgende dag werden ze echter om 7:00 al weer gewekt door een zeer goed bedoelde havenmeester die hen een zweeds welkomst ontbijt wilde aanbieden, waarbij ook de plaatselijke pers en tv aanwezig zou zijn. Tsja, het ene moment heb je voordeel van een afwijkend schip, het andere moment ...... Het begon er op te lijken dat de vikinggoden het de Orm zo moeilijk mogelijk wilden maken. Wellicht hadden ze nog een appeltje te schillen met de oude vikingen. Hoe dan ook die dag was het wederom onmogelijk om uit te varen, terwijl het onweer ’s nachts minder werd. Wederom een nachtelijk tochtje naar Halmstad dus. De goden waren blijkbaar verbolgen over het feit dat de Orm dan maar ’s nachts ging varen, want de daarop volgende dagen kon er zowel overdag als ’s nachts niet uitgevaren worden. De Orm raakte te veel achter op zijn schema en de hulp werd ingeroepen van de Nederlandse consul. Hij zorgde ervoor dat de Orm dan maar over land vervoerd zou worden naar Göteborg. Hier kwam de Orm daarna alsnog met 2 dagen vertraging aan.

Eigenlijk was er een dag rust gepland in Göteborg, maar deze werd overgeslagen.
Ook de volgende aanlegplaats, Bleket, werd overgeslagen en er werd in één keer doorgevaren naar Lysekil.
Het weer was nog steeds niet van dien aard dat je van een rustige vaart kon spreken, maar door de vele inhammen en scheren ( rotsachtige kleine eilandjes ) op dit traject had de Orm toch enige beschutting.

Ten tijde dat de Orm Lysekil had bereikt was de harde wind een harde storm geworden. Verder uitvaren was dus niet meer mogelijk. De Orm was echter niet het enige schip dat last had van het noodweer. Een olietanker was hierdoor vergaan voor de Zweedse kust en de olie dreef richting Lysekil. De zweedse marine deed verwoede pogingen om te voorkomen dat de olievlek de kust zou bereiken, maar met dit slechte weer was daar haast geen beginnen aan. De Orm moest hoe dan ook weg zijn uit de haven voordat de olievlek hier aankwam, want zowel zeilend als met de 7,5 PK buitenboordmoter zou de Orm zich nooit kunnen voortbewegen in de stroopachtige olie. Toen de volgende nacht de wind weer van een storm "afzwakte" naar een harde wind is de Orm dus weer als een dief in de nacht vertrokken en aan de reis naar Fjällbacka begonnen. Gezien het weer was het onmogelijk om de normale scheepsroute te volgen. Maar de Orm hoefde dit ook niet. De Orm heeft namelijk geen kiel en heeft slechts een geringe diepgang. Hierdoor kan ze ook in zeer ondiep water varen. Onder beschutting van de vele landtongen en scheren kon de Orm zo toch varen. De volgende dag kon voor de verandering eens onder normale weersomstandigheden gevaren worden en liep de Orm de haven van Strömstad binnen, de laatste halte in Zweden.